شیرین لبی که شکر خدا در کنارمش
سهل است اگر عزیزتر از جان شمارمش
محبوب من، فرشته من، دلبر من است
از جان و دل، چو جان و دل دوست دارمش
جان عزیز را که بود مایه حیات
گر زان که یک اشاره کند، می سپارمش
چونان که بت پرست به بت سجده می کند
شب تا سحر نماز محبت گزارمش
وقت وداع الهه عشق و حس را
از بهر حفظ بر سر ره می گمارمش